शनिवार, २७ जून, २०२०

संगीत- कविता

या खडकाळ माळी
तुझा स्पर्श
हिरवेगार करून गेला
तुझा हा सहवास
माझी जीवन बाग
फुलवून गेला
तू घेतलेला हरेक चिमटा
माझा राग काढून गेला
या रागारागात माझा
जीव तुझ्यात गुंतत गेला
विसरलो मी तू-पण
तो सूर गवसला
हा सूरच भरतो ऊर
हे ऊर उमाळे
जगण्याचे संगीत होईल
आयुष्यभर

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

शीगवाला / नारायण सुर्वे

क्या लिखतो रे पोरा ! नाही चाचा -- काही हर्फ जुळवतो म्हणता, म्हणता दाऊदचाचा खोलीत शिरतो गोंडेवली तुर्की टोपी काढून गळ्याखालचा घाम पुसून तो ...