नको देवराया अंत आता पाहु।
प्राण हा सर्वता जावू पाहे।।
हरिणीचे पाडस व्याघे्र धरियेले।
मजलागी जाहले तैसे देवा।।
तुजविण ठाव न दिसे त्रिभुवनी।
धावे वो जननी विठाबाई।।
मोकलूनी आस झाले मी उदास।
घेई कान्होपात्रेस हृदयास।।”
विंदा करंदीकर यांच्या 'घेता' कवितेचा भावार्थ परिचय - गोविंद विनायक करंदीकर (१९१८-२०१०) मराठीतील अतिशय महत्त्वाचे प्रयोगशील कवी, अनुव...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा